طراحی و تبیین الگوی تاب آوری کارکنان در ادارات مربوط به مدیریت بحران شهری به روش کیفی داده بنیاد (مورد مطالعه: شهر همدان)

امروز نقش تاب آوری به عنوان یه اصل که به افراد در رویارویی وسازگاری با موقعیت های سخت وتنش زایی زندگی کمک می کند پذیرفته شده است .برهمین اساس طراحی الگوی تاب آوری کارکنان در ادارات مربوط به مدیریت بحران شهری شهر همدان هدف قرارگرفت .در این پژوهش از روش کیفی براساس نظریه داده بنیاد استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود.جامعه آماری تحقیق شامل ۲۳ از خبرگان دانشگاهی وسازمانی در زمینه مدیریت بحران بود که به روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند وباتوجه به اصل اشباع وکفایت داده ها انتخاب شدند ومورد مصاحبه قرارگرفتند .تجزیه وتحلیل داده های گرداوری شده در سه مرحله کد گذاری باز ،کد گذاری محوری وکدگذاری انتخابی صورت گرفت و به منظور تحلیل داده ها از رویکرد اشتروس وکوربین استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد که ابعاد پدیده محوری تاب آوری شامل: شایستگی فردی ،سازگاری ،خود آگاهی،هدفمندی ،خود باوری ومعنویت است .شرایط علی حاکم براین پدیده به ترتیب اولویت شامل:مدیریت ورهبری سازمانی ،تعهد سازمانی،ارتباطات سازمانی، مشارکت وجمع گرایی وعوامل اثرپذیر(پیامدها) به ترتیب اولویت شامل :تعادل کار وزندگی ،سلامت فردی ،رضایت شغلی،مدیریت استرس ،ارتقا سرمایه اجتماعی وانعطاف پذیری است که به صورت مدل تاب آوری کارکنان در ادارات مدیریت بحران شهری شهر همدان شناسایی گردید وباروش اعتبار سنجی مورد تایید قرارگرفت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری کارکنان ، روانشناسی مثبت گرا ، نظریه داده بنیاد ، ادارات مدیریت بحران