تغییرات تراز آب دریاچه ارومیه و اثرات زیست محیطی آن

کاربری زمین یکی از مهم ترین عواملی است که انسان از طریق آن محیط زیست را تحت تأثیر قرار می دهد. ارزیابی روند تغییرات کاربری اراضی فرایندی است که منجر به ایجاد درک صحیحی از نحوه تعامل انسان و محیط زیست می شود. این مسئله در موردمناطق حساس زیستی و بخصوص تالاب ها و دریاچه ها از اهمیت بیشتری برخوردار است براین اساس، پایش روند تغییرات تالاب ها و دریاچه ها و اراضی پیرامونی آن ها می تواند در مدیریت این اکوسیستم های ارزشمند راهگشا باشد. دریاچه های شور و تالاب ها مهم ترین و در عین حال آسیب پذیرترین منابع زیست محیطی جهان محسوب می شوند. فواید آن ها برای بشر از یک سو واثرات سوء ناشی از تخریب آن ها از سوی دیگر سبب شده که در دهه حاظر فعالیت های چشمگیری برای تبادل اطلاعات به منظور حفاظت از آن ها صورت گیرد. با شناخت کالاها و خدمات ارزشمند این اکوسیستم ها برای جوامع بشری، لزوم استفاده خردمندانه و حفاظت از آن ها بیش از پیش احساس می شود. به منظور دستیابی به استفاده خردمندانه از این منابع ضروری است به تعادلو توازنی رسید که موجودیت دریاچه های شور و تالاب ها در گستره وسیع فعالیت های انسانی که از حفاظت مطلق تا دخالت موثر متفاوت است تضمین گردد. در این مقاله به روند تغییرات آب دریاچه ارومیه پرداخته می شود تا لزوم توجه به برقراری یک نظام مدیریت اکوسیستمی برای دریاچه ارومیه و تالاب های اقماری آن، مبتنی بر اصول مدیریت بهم پیوسته منابع آب و خاک در سطح حوضه آبریز و توسعه پایدار و مشارکت موثر کلیه ذینفعان، از جمله جوامع محلی در امور مدیریت دریاچه پررنگ تر گردد.

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، دریاچه های شور و تالاب ها ، مدیریت اکوسیستم ، دریاچه ارومیه