یافتن مسیرکارا در الگوریتم ژنتیک برای مساله وسیله نقلیه برداشت و تحویل با استفاده از کارایی متقاطع استوار و خروجی های نامطلوب

الگوریتم های فراابتکاری، ازجمله الگوریتم ژنتیک، با استفاده از مجموعه ای از عملگرها و یک تابع هدف تلاش می کنند تا یکی از پاسخ های بهینه محلی را پیدا کنند. نحوه تعیین پارامترها و محاسبه کارایی این الگوریتم ها یکی از چالش های اساسی می باشد و نیاز است که روش های مناسبی برای ارزیابی عملکرد چنین الگوریتم هایی تعیین گردد. در این مقاله، الگوریتم ژنتیک به کمک تحلیل پوششی داده ها ارزیابی می شود. بدین صورت که جهت یافتن مسیر کارا در مسایل وسیله نقلیه برداشت و تحویل به کمک الگوریتم ژنتیک، تمامی ترکیبات ممکن از سه عملگر اصلی انتخاب (selection ) ، متقاطع (crossover ) و جهش(mutation) در الگوریتم ژنتیک بعنوان یک واحد تصمیم گیرنده در نظر گرفته و به کمک کارایی استوار در حضور خروجی های نامطلوب، ترکیبات مذکور را ارزیابی می کنیم.

کلیدواژه ها:

مسیریابی ، کارایی استوار ، الگوریتم ژنتیک ، وسیله نقلیه برداشت و تحویل ، عدم قطعیت