مکان یابی بهینه پایگاه های چند منظوره مدیریت بحران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی مناطق ۴ و ۱۰ شهرداری تبریز )

در سالهای اخیر احداث پایگاه های پشتیبانی مدیریت بحران در دستور کار سازمان مدیریت بحران شهر تبریز قرار گرفته است. یکی از موارد قابل توجه قبل از احداث این پایگاه ها مطالعه، بررسی و انتخاب مکان جغرافیایی مناسب برای استقرار این نوع کاربری است. در این پژوهش مکان یابی بهینه پایگاه های چند منظوره مدیریت بحران در مناطق ۴ و ۱۰ شهرداری تبریز مورد مطالعه قرار گرفته است. در مرحله نخست به شناسایی و بررسی عوامل موثر بر مکان گزینی پایگاه ها، پرداخته شد. پس از گرد آوری و آماده سازی لایه ها، نقشه های رستری تهیه گردید و سپس وزن دهی به پارامترها با استفاده از فرآیند AHP در نرم افزار Expertchoice انجام گرفت. در مرحله بعد لایه های اطلاعاتی بر مبنای مدل Fuzzy با یکدیگر تلفیق و در نهایت از ترکیب نتایج حاصل از این مرحله گزینه هایی به عنوان مکان مطلوب، معرفی شدند و با توجه به قابلیت سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در حل مسائل پیچیده شهری و سهولت در تحلیل و آنالیز های مکانی، از توانایی های این سیستم جهت آماده سازی، تلفیق و تحلیل لایه ها بهره گرفته شده است. که نتایج استراج شده این پژوهش، بخش جنوبی منطقه چهار به عنوان گزینه برتر تعیین شد که دارای فضاهای شهری مناسب از قبیل فضاهای سبز، آموزشی، ورزشی و... می باشد و شرایط دسترسی مناسبی دارند که دارای اولویت بیشتری برای استقرار این پایگاه می باشد، و بهترین مکان ها جهت مکان گزینی این پایگاه، مربوط به پارک های امیر کبیر، آنا، توحید ارزیابی شده است.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، پایگاههای چند منظوره مدیریت بحران ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ، مدل فازی ، مناطق ۴ و ۱۰ تبریز