مقایسه چهار روش استخراج DNA در گیاه گیلاس

امروزه با پیشرفت علم بیوتکنولوژی نشانگرهای مولکولی مختلفی برای بررسی روابط فیلوژنتیکی، تهیه نقشه های ژنتیکی گیاهان و حذف نمونه های تکراری در بانک ژن ارائه شده است. اکثر این روش ها نیاز به استفاده از DNA با کیفیت و خلوص بالا دارند. روش های مختلفی برای ا ستخراج DNA از گیاهان چوبی وجود دارد. در بیشتر این روش ها سه نکته اساسی مدنظر است که شامل کیفیت DNA سرعت استخراج و میزان آن می باشد. گیاهان چوبی به علت داشتن ترکیبات فنولی و کربوهیدرات نیازمند به کارگیری روش مناسبی برای استخراج DNA می باشد. در این تحقیق چهار روش استخراج DNA شامل موری و تامپسون، لودهی و همکاران، دلاپورتا و همکاران و مینساویج و همکاران با استفاده از اسپکتروفتومتری و الکتروفورز در ژل آگارز در گیاه گیلاس مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار DNA با کیفیت خوب به میزان 371/7 نانوگرم در میکرولیتر در برگ های جوان با استفاده از روش موری و تامپسون به دست آمد.

کلیدواژه ها:

استخراج DNA ، گیلاس ، خلوص DNA ، ترکیبات فنولی