توسعه پایدار و ایمنی قراردادهای الکترونیکی اقتصادی در محیط اجتماعی بین الملل

قراردادها را به اعتبار ابزار بیان قصد، می توان به قراردادهای الکترونیکی (سیستم های مخابراتی نوری، داده پیام) و غیر الکترونیکی (لفظ و نوشته) تقسیم نمود که هر دو تابع قواعد عمومی قراردادهاست زیرا تنها وجه فارق ق.الکترونیکی از سایر پیمان ها، ابزار بیان قصد می باشد لذا شیوه بیان قصد ارتباط پیدا می کند یا به جهت ابعاد فنی، چگونگی اجرای قواعد عمومی در هاله ای از ابهام بوده و یا تامل در قواعد عمومی جایز است. بند الف ماده ۲ قانون تجارت الکترونیکی ایران؛ داده پیام: هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم که با وسایل الکترونیکی، نوری و یا فناوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره، یا پردازش بعبارتی اطلاعاتی که توسط ابزارهای الکترونیکی نوری نامحدود به تبادل الکترونیکی داده ها می شود اما تردید در صحت و اعتبار قراردادهای الکترونیکی، زمان و مکان وقوع عقد به جهت غیرملموس بودن و عدم شفافیت زمان و مکان ارسال و دریافت بیان و اشتباه به لحاظ ارزشمندی طرح دوباره آن در قواعد عمومی و بررسی چگونگی اعمال قواعد عمومی در محیط الکترونیکی حائز اهمیت بسیار در هر زمینه جامعه بین المللی هست و خواهد بود.

کلیدواژه ها:

قرارداد الکترونیکی ، ابزار ارتباطی ، قانون ، اطلاعات ، بین الملل