شناسایی وتشخیص قارچهای تولید کننده اکراتوکسین در کشمش با استفاده از روش مولکولی بر پایه PCR
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,400
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AGRIBIOTECH03_102
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1392
چکیده مقاله:
اکراتوکسین از جمله سموم خطرناک قارچی است که دارای اثرات سمی بر سیستم عصبی، سیستم ایمنی، ایجاد جهش ژنتیکی، نقص در جنین و سرطان زایی می باشد. این سم توسط گروهی از کپک ها نظیر برخی از گونه های جنس آسپرژیلوس و پنیسیلیوم تولید می شود و قادر است سبب آلودگی مواد غذایی از جمله کشمش گردد. در این پژوهش، ایزولههای قارچی جدا شده از نمونههای کشمش با استفاده از روش مولکولی PCR به منظور شناسایی قارچهای مولد اکراتوکسین مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین 45 نمونه کشمش (پلویی، پیکامی و تیفی) به لحاظ حضور DNA قارچهای تولید کننده اکراتوکسین بررسی گردید. نتایج نشان داد که از میان 50 ایزوله قارچی جدا شده از نمونههای کشمش در محیط کشت PDA 5 جدایه تولید کننده اکراتوکسین بود. همچنین تنها نمونههای کشمش تیفی آلوده به DNA قارچهای مولد این سم بودند. نتایج حاصل از اندازه گیری میزان اکراتوکسین به روش HPLC نیز نتایج روش مولکولی را تایید کرد به طوری که آلودگی تنها در نمونههای کشمش تیفی مشاهده شد و مقدار این آلودگی از 0/6 تا 36/01 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم بدست آمد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه سرابی جماب
عضو هیات علمی گروه زیست فناوی پژوهشکده علوم و صنایع غذایی
فخری شهیدی
استاد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
احمدرضا بهرامی
استاد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علی مرتضوی
دانشیار گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :