مشغولیت تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر مشهد

مشغولیت تحصیلی یکی از متغیرهای مهم در زمینه تحصیل و یادگیری است و در بردارنده میزان قانونمداری و قانونپذیری دانش آموزان در محیط آموزشی می باشد. در این پژوهش با رویکردی کاربردی ، به مقایسه مشغولیت تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی پرداخته شده است . روش اجرای پژوهش علی (مقایسه ای ) بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر و دختر مقطع ابتدایی (دوره دوم) شهر مشهد در سال تحصیلی ۰۳-۱۴۰۲ تشکیل دادند که طبق استعلام از آموزش و پرورش تعداد این دانش آموزان ۳۶۷۰۰ نفر گزارش شد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۳۸۰ نفر برآورد شد و بر اساس روش نمونه گیری تصافی طبقه ای ۲۱۱ دانش آموز دختر و ۱۶۹ دانش آموز پسر در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مشغولیت تحصیلی تینیو (۲۰۰۹) با عنوان TAES بود که دارای ۱۰۲ عبارت و سه خرده مقیاس مشغولیت رفتاری ، مشغولیت هیجانی و مشغولیت شناختی در طیف ۵ درجه ای لیکرت و ضریب پایایی ۸۲/۰ بود. برای تحلیل دادهها از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد مشغولیت تحصیلی در دانش آموزان تحت مطالعه از نظر پایه تحصیلی و اشتغال مادران تفاوتی ندارد اما از نظر جنسیت ، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده شد و مشخص شد که دانش آموزان دختر بیشتر از دانش آموزان پسر مشغولیت تحصیلی دارند.

کلیدواژه ها:

مشغولیت تحصیلی ، دانش آموزان مقطع ابتدایی .