الگوهای جدید سازماندهی فضا درارتقاء کیفیت معماری شهری؛ گامی نوین درراستای سیاستگذاری شهری (نمونه موردی: مشهد)

ایجاد محیطی باکیفیت، نیازمند رویکردی یکپارچه و منطقی درسازماندهی فضا می باشد. در این زمینه استفاده هدفمند از ظرفیت فناوری دیجیتالی و داده ها اهمیت خاصی دارد و بعد ارتباطی بین الگوها و معماری شهری نیز بخش مهم دیگری از این یکپارچگی در سیاستگذاری شهری است. درهمین راستا با هدف شناسایی فرایندهای الگویی موثر با رویکرد فناوری دیجیتالی و ارائه مدلی ازآنها پژوهش حاضرصورت گرفت که از نظر هدف کاربردی و از نظرماهیت ترکیبی است. ابتدا با روش تحلیل موضوعی جهت شناسایی مولفه ها، معیارها و شاخصهای الگوها از بررسی متون پژوهشی مختلف بهره برده و پرسشنامه ای برمبنای سنجش اثرات متقابل شاخصهای این موضوع طراحی و توسط پنج خبره متخصص در دسترس پاسخ-گفته شد. در بخش دوم بررسی تحلیلی این پرسشنامه به روشahp و نرم افزار expert choiceصورت گرفت. نتایج اولویت بندی شده حاصل و زیرمعیارهای نهایی مربوط به هرشاخص براساس طیف لیکرت توسط خبرگان نظرسنجی شد. سپس درجهت اجرایی کردن این مولفه ها ازطریق معیارها و شاخصها، با استفاده از استنتاجات منطقی و تکیه بر الگوهای جدید مکمل ارائه شده برای رفع چالشهای شهری توسط سالینگروس، فرایندهای الگویی موثرمشخص شده و ساختار ارائه شده پیشنهادی در منطقه یک مشهد به عنوان نمونه مطالعه موردی مورد راستی آزمایی قرار گرفته است. نوآوری اصلی کار، روش خاص این پژوهش بود که به تحقق کاربردی الگوهای مکمل انجامید و با استفاده از فناوری دیجیتالی به تبیین فرایندهای الگویی سازماندهی فضا در زمینه مولفه های اجتماعی فرهنگی و خلاقیت فضا با ده معیار و شانزده شاخص منجرشد و استفاده پذیری الگوهای موثر را در قالب بیست و یک رابطه الگویی ملموس، تعریف و ترسیم کرد. این امر منجر به گسترش، سازگاری و تقویت زبان الگوهای دخیل در معماری شهری گردیده و ساختارهای پیوندی باکیفیتی رقم می خورد که به یکپارچگی و ارتقاء ساختارشهر و معماری شهری کمک می کند. همچنین بر نقش مهم پیشرفتهای نوین فضایی در برنامه ریزی و توسعه و سیاستگذاری شهری صحه می گذارد و درقیاس با وضعیت موجود منطقه یک، کارآمدی و نیاز به فرایندهای الگویی بدست آمده را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ارتقاءکیفیت ، سازماندهی فضایی ، توسعه و سیاستگذاری شهری ، الگوهای فناوری محور دیجیتالی ، الگوهای جدید مکمل