تعیین مجموعه دادگان مناسب جهت تخمین وضعیت مفصل دیستال با استفاده از وضعیت مصل پروکسیمال

درسالهای اخیر مقالات متعددی با هدف تخمین وضعیت مفصل دیستال با استفاده از وضعیت مفصل پروکسیمال منتشر شده است. دربرخی از این مقالات از اطلاعات کینماتیک نظیر زاویه، سرعت زاویهای یا شتابزاویهای مفاصل و در برخی دیگر، از اطلاعات سیگنالهایالکترومایوگرام عضلهها استفاده شده است اما در هیچ یک از این مقالات انتخاب گزینهی بهینه مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف این تحقیقانتخاب مجموعه دادگان مناسب جهت تخمین وضعیت مفصل دیستال میباشد. در این راستا، ابتدا زاویه ی مفاصل شانه و آرنج و الکترومایوگرامعضله های دو سر بازویی، سه سر بازویی، دلتاسان قدامی، دلتاسان خلفی، سینه ای بزرگ و ذوزنقه ای طی چهار حرکت در صفحه ی افق ثبت گردید و با انجام پیش پردازش های مورد نیاز، سیگنالهای سرعت زاویه ای، شتاب زاویه ای و فعالیت عضلانی این عضله ها تعیین گردید. سپس، برای هفده ترکیب مختلف از دادگان کینماتیک و فعالیت عضلانی به عنوان ورودی یک شبکه عصبی، توانایی آن برای تخمین سرعت زاویهای آرنج مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده در مواردی که کاهش هزینه های ثبت و پردازش اطلاعات نسبت به میزان دقت تخمین خروجی ارجحیت دارد، ترکیب سیگنالهای زاویه، سرعت و شتاب زاویهای مفصل شانه به همراه سوابق سرعت و شتاب زاویهای، به عنوان بهترین مجموعه جهت تعیین وضعیت مفصل آرنج پیشنهاد می شود و در مواردی که میزان دقت تخمین از اهمیت ویژهای برخوردار است توصیه می گردد، سیگنال الکترومایوگرام شش عضله به مجموعه ی پیشنهادی افزوده گردد.

کلیدواژه ها:

الکترومایوگرام ، تخمین وضعیت مفصل دیستال ، سرعت زاویهای ، شبکه عصبی