پیش بینی وضعیت مفصل دیستال با استفاده از مفصل پروکسیمال برای حرکت در صفحه افق

در این مقاله، پیش بینی سرعت زاویهای مفصل آرنج با استفاده از اطلاعات کینماتیک و الکترومایوگرام مفصل شانه مورد بررسی قرارگرفته است. در اختیار داشتن این سیگنال پیشبینی شده میتواند امکان استفاده از تکنیک کنترل پیشبین را برای کنترل پروتز عصبی دست-رسانی فراهم سازد. با این کار، تاخیر سیستم تا حدودی جبران شده و کارآیی پروتز عصبی مبتنی بر آن بهبود می یابد. بدین منظور، ابتدا زاویه یمفاصل شانه و آرنج به همراه الکترومایوگرام شش عضله ی موثر در حرکت دست برای چهار حرکت پایه در صفحه ی افق ثبت گردید. برای پیش بینی از شبکه عصبی جلوسوی یک لایه پنهان استفاده گردیده است. شش ترکیب مختلف ورودی از اطلاعات الکترومایوگرام عضله ها وکینماتیک مفصل شانه و همچنین شش مقدار متفاوت برای زمان پیش بینی از 50 تا 300 میلی ثانیه مورد بررسی قرار گرفته است. در اغلب حرکت ها، با افزایش زمان پیشبینی، دقت نتایج کاهش مییابد. از دو معیار درصد همبستگی متقابل و میانگین مربعات خطا برای ارزیابی نتایج استفادهگردیده است. برای کاملترین ترکیب دادگان ورودی و زمان پیشبینی 50 میلی ثانیه، مقدار همبستگی متقابل بین اسپلاین پیش بینی شده و مقدار مطلوب آن برای چها حرکت به ترتیب مقادیر 98/98%، 94/93% 90/19% و 99/33% به دست آمده است.

کلیدواژه ها:

الکترومایوگرام ، پیشبینی وضعیت مفصل دیستال ، سرعت زاویهای ، شبکه عصبی