مقاومت عرضی و چندگانه علفهای هرز باریکبرگ مشکل ساز به علفکشهای پرکاربرد مزارع گندم و کلزا
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 91
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-55-1_008
تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1403
چکیده مقاله:
گسترش مقاومت علفهایهرز به علف کش ها یک تهدید برای کشاورزی ایران و دنیا است. اولین گام برای مدیریت این مشکل شناسایی جمعیت های مقاوم به علفکش می باشد. در این پژوهش ۱۲۴ و ۴۵ توده علف هرز باریکبرگ (شامل یولاف وحشی زمستانه، چچم یکساله و خونی واش کوچک) بهترتیب از مزارع گندم و کلزای استانهای مختلف جمعآوری و از نظر بروز مقاومت به علفکشهای پرکاربرد غربال گری شدند. توده های جمع آوریشده از مزارع گندم در مرحله سه تا چهار برگی علف های هرز با دزهای توصیهشده علفکشهای کلودینافوپپروپارژیل، پینوکسادن، مزوسولفورون+یدوسولفورون و مزوسولفورون+یدوسولفورون+دیفلوفنیکان تیمار شدند. همچنین از علف کشهای هالوکسیفوپ-آر-متیل، ستوکسیدیم، سیکلوکسیدیم و کلتودیم برای تیمار توده های جمع آوریشده از مزارع کلزا استفاده شد. آزمایش ها در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. چهار هفته پس از اعمال تیمارها، وزن تر تودهها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد بهترتیب ۵۲، ۹، ۱۹ و ۱۷ درصد از تودههای جمع آوریشده از مزارع گندم به کلودینافوپپروپارژیل، پینوکسادن، مزوسولفورون+یدوسولفورون و مزوسولفورون+یدوسولفورون+دیفلوفنیکان مقاوم بودند. همچنین ۴۷، ۴۷ و ۲۲ درصد از توده های جمع آوریشده از مزارع کلزا بهترتیب به هالوکسیفوپ-آر-متیل، ستوکسیدیم و کلتودیم مقاومت نشان دادند؛ درحالیکه به سیکلوکسیدیم حساس بودند. در حالی که بروز مقاومت عرضی به علف کش های انتخابی کلزا در ۳۶ درصد از باریک برگ های مورد مطالعه تشخیص داده شد، وقوع مقاومت چندگانه در ۱۳ درصد از توده های یولاف وحشی زمستانه و ۸۲ درصد از توده های چچم یکساله به هر دو گروه از علفکشهای بازدارنده ACCase و ALS در مزارع گندم تایید شد. توصیه می شود از کاربرد علفکش های با مکانیزم عمل یکسان برای کنترل علفهایهرز باریکبرگ در مناطقی که گندم و کلزا در تناوب قرار دارند خودداری شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیدرضا ساسان فر
بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
بهروز خلیل طهماسبی
بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت،ایران
اسکندر زند
بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
محمد حسین زمانی
گروه آگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
اسحاق کشتکار
گروه آگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :