تحلیل ساختاری فقر شهری با رویکرد آینده نگاری در بافت های ناکارآمد کلان شهر اهواز

با توجه به پیچیدگی ها و عدم قطعیت هایی که شهر قرن بیست و یکمی امروزه با آن رو به روست، تحلیل ساختاری بافت های شهری و در این مقاله بافت های حاشیه ای ناکارآمد شهر اهواز به عنوان نمودهای فقر شهری می تواند در بهبود وضعیت کل سیستم و ارتقای کیفی آن، هم برای برنامه ریزان و مدیران شهری و هم برای ساکنان در آینده سودمند باشد؛ بنابرابن هدف مقاله حاضر تحلیل ساختاری و شناخت عوامل کلیدی و استراتژیک سیستم فقر شهری بافت های حاشیه ای ناکارآمد کلان شهر اهواز است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، با رویکرد آینده نگاری، اکتشافی توصیفی- تحلیلی است. برای مشخص کردن متغیرهای کلیدی (پیشران های استراتژیک) سیستم فقر شهری، آثار متقابل متغیرها توسط ۳۵ کارشناس خبره در قالب ماتریس ۴۹*۴۹ برآورد و از طریق نرم افزار میک مک تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان می دهند که به علت کمبود متغیرهای تاثیرگذار، وضعیت سیستم فقر در محلات هدف، ناپایدار است. همچنین ۹ پیشران استراتژیک قابل شناسایی هستند: ۱- پایین بودن نرخ اجاره بها، ۲- نرخ بیکاری، ۳- بارتکفل واقعی، ۴- بعد خانوار، ۵- نسبت کاربری تجاری به کل کاربری ها در محله، ۶- نرخ برخورداری از خدمات و امکانات عمومی،۷- نرخ برخورداری از تاسیسات بهداشتی درمانی، ۸- تحصیلات سرپرست خانوار، ۹- مساحت منزل مسکونی (ریزدانگی). همچنین برای تسهیل و تسریع در اجرای بیشترین حجم از مهم ترین اقدامات آتی، کلی و عمومی، اصلاح ساختارهای فقر شهری، ارتقا و بهبود وضعیت سیستم عمومی فقر در سه حوزه اقتصادی، اجتماعی و کالبدی- محیطی مذکور و همچنین هماهنگی بیشتر در مناسبات میان نهادی مدیریت شهری در محلات هدف، راهبرد ایجاد مرکز/نهاد توسعه محله با محوریت شبکه سازی برای بازآفرینی پایدار شهری اجتماع محور برای کارآفرینی و توانمندسازی؛ ایجاد تراکم های متعادل در سطح محله ها، کاهش آسیب های اجتماعی، احیای منزلت اجتماعی محله ها و نوسازی و بهسازی بافت پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

تحلیل ساختاری ، میک مک ، پیشران های استراتژیک ، اهواز