بررسی نقش دعا و نیایش در کاهش اضطراب نوجوانان دختر و پسر مدارس متوسطه اول شهرستان محمودآباد

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تاثیر دعا و نیایش در کاهش اضطراب نوجوانان دختر و پسر مدارس متوسطه اول شهرستان محمودآباد انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف، پژوهش کاربردی و از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات، توصیفی و از نوع همبستگی است. برای پاسخ به سوالات مطرح شده از پرسشنامه دعای آلیسون و پرسشنامه اضطراب بک استفاده شده است. جامعه ی آماری این تحقیق شامل کلیه ی نوجوانان دختر و پسر مدارس متوسطه اول شهرستان محمودآباد در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ به تعداد ۲۹۱۳ نفر (۱۱۸۴ پسر و ۱۷۲۹ دختر) می باشد که از جامعه مذکور، نمونه ای به حجم ۳۴۱ نفر (۱۳۹ پسر و ۲۰۲ دختر) به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل کمی اطلاعات از نرم افزار آماری SPSS ۲۲ استفاده شد. ادعای نرمال بودن توزیع های مربوطه توسط آزمون کولموگوروف- اسمیرنوف (K.S) مورد پذیرش قرار گرفت. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون های آماری رگرسیون، t دو نمونه مستقل و تحلیل واریانس(ANOVA) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد دعا و نیایش در کاهش اضطراب نوجوانان دختر و پسر نقش دارد. بر این اساس تاثیر هر یک از مولفه های آداب دعا کردن، تجربه قبلی دعا و نگرش نسبت به دعا در کاهش اضطراب نوجوانان، نیز مورد مطالعه قرار گرفت که نتایج به دست آمده از تاثیر متغیرهای مذکور بر کاهش اضطراب دانش آموزان حکایت دارد.

کلیدواژه ها:

دعا ، نیایش ، اضطراب ، نوجوانان ، مدارس متوسطه