تاثیر نیتروژن و محلول پاشی پاکلوبوترازول بر عملکرد سوپرگندم

پاکلوبوترازول یک تنظیم کننده رشد گیاهی است که موجب کاهش جیبرلین در گیاه می شود. در این پژوهش به بررسی محلول پاشی پاکلوبوترازول و نیتروژن بر کمیت و کیفیت دانه رقم هیبرید سوپرگندم در منطقه کرج، به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ پرداخته شد. فاکتور اصلی در این آزمایش شامل سه سطح مختلف نیتروژن (۶۰، ۱۰۵ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره، فاکتور دوم شامل دو سطح پاکلوبوترازول (صفر و ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر) بود. بیشترین مقدار عملکرد دانه ۰۵/۱۴ تن در هکتار، تعداد دانه در سنبله ۳۵/۸۹ دانه، شاخص برداشت ۴۱/۴۳ درصد و پروتئین دانه ۴۴/۱۲ درصد مربوط به نیتروژن ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار و پاکلوبوترازول بود. بنابراین جهت افزایش عملکرد و پروتئین دانه گندم مصرف پاکلوبوترازول و نیتروژن ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

پاکلوبوترازول ، پروتئین دانه ، سوپرگندم ، عملکرد بیولوژیک ، نیتروژن