رابطه بین تنظیم شناختی هیجان و معناداری زندگی با تحمل پریشانی در مادران دارای کودک استثنایی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین تنظیم شناختی هیجان و معناداری زندگی با تحمل پریشانی در مادران دارای کودک استثنایی انجام شده است. پژوهش حاضر از حیث هدف بنیادی و از حیث روش در دسته تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران دارای کودک استثنایی شهر بردسکن بود که تعداد آنها ۳۰۰ نفر میباشند. روش نمونه گیری مورد استفاده به صورت تصادفی ساده بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۱۶۹ نفر بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تحمل پریشانی کاتر و دیویدسون (۲۰۰۳) پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان کارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) و پرسشنامه معنای زندگی استگر (۲۰۱۰) بوده است جهت تجزیه و تحلیل آماری در سطح استنباطی از همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که در بهترین مدل پیش بینی تحمل پریشانی حضور معنا جست و جوی معنا پذیرش تمرکز مجدد مثبت و ارزیابی مجدد برنامه ریزی در جهت مثبت و ملامت خویش نشخوارگری فاجعه سازی و ملامت دیگران در جهت منفی قادر به پیش بینی متغیر ملاک هستند بر این اساس فرضیه اصلی پژوهش تایید میشود بدین معنی که کلیه مولفه های معناداری زندگی و تنظیم شناختی هیجان با تحمل پریشانی در مادران دارای کودک استثنایی رابطه وجود دارد .

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان معناداری زندگی ، تحمل پریشانی