نگاهی بر جایگاه هنر نقا شی در ایران عصر ساسانی

نقاشی، هنر بیان و ایده و عواطف است. هنر نقاشی از گذشته های بسیار دور تا کنون همواره نقش موثریبر سیر تکامل نوع بشر داشته است . نقاشی یکی از ابزارهای اولیه ارتباطات و کهن ترین هنر تصویری بشراست، که قدمت آن شش برابر زبان نوشتاری است. هنر نقاشی دارای تاریخی پر فراز و نشیب است. ای نهنر کهنسال را می توان به افرادی نسبت داد که در سپیده دمان تاریخ بشریت، کلوخهای رنگین از زمی نبر میداشتند و شکل جانوران اطراف خود را بر روی دیوار غارها نقش می کردند . حضور فعال این رسانههنری در عرصه ی هنر آفرینی گاه منجر به ایجاد افسانه هایی خارق العاده برای نقاشان و نقاشی هایشانمیشده است . هنرمند نقاش گاهی طبیعت را چنان ترسیم می کند که زیباتر از طبیعت می نماید و گاه بااستفاده از خطوطی درهم و حتی پاشیدن رنگ، تمامی زندگی را با همهی آشوب ها، غم و غصه ها وناکامی هایش به نمایش درآورد. وی می داند که چگونه خط، شکل و رنگ افکار و ذهنیات خویش را بهتصویر کشد. هنر ایرانی یکی از غنی ترین میراث های هنری در تاریخ جهان است. دوران ساسانی یکی ازپرارزش ترین ادوار در تاریخ هنر ایران میباشد که به عنوان چکیدهای از هنر تمامی اعصار ایران به شمارمیرود. بیشترین مشخص هی هنر ساسانی نقوش تزئینی آن است که حقایق فرهنگی و اسطورهای،انگیزهای برای پیدایش و تجلی ایده آل ها بوده است. یکی از تجلیات هنر ساسانی نقوشی است که درسرار سر هنر خود جای داده اند. هدف اصلی این پژوهش بررسی و مطالعه جا یگاه هنر نقاشی در ایرانعصر ساسانی می باشد از این رو این پژوهش بر اساس ماهیت از نوع تحقیقات تاریخی و بر اساس روش ازنوع تحقیقات توصیفی تطبیقی است. چگونگی گردآوری اطلاعات در این پژوهش به روش اسنادی است.

کلیدواژه ها:

هنر ، نقاشی ، ایران باستان ، ساسانی