پیش بینی افکار خودکشی بر اساس حمایت اجتماعی ادراک شده و باورهای فراشناختی بین زنان قربانی خشونت ساکن شهر اصفهان

افکار خودکشی یکی از معضلات بزرگ در جامعه فعلی است که بسیاری از مردم، به ویژه زنان قربانی خشونت با این افکار مواجه هستند. در این پژوهش سعی نمودیم افکار خودکشی را بر اساس حمایت اجتماعی ادراک شده و باورهای فراشناختی بین زنان قربانی خشونت ساکن شهر اصفهان پیش بینی نماییم. نمونه آماری شامل ۲۵۰ نفر از زنان قربانی خشونت ساکن شهر اصفهان بود که سابقه خودکشی داشته اند. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس افکار خودکشی، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده و مقیاس باورهای فراشناخت بود. در بررسی فرضیه اصلی، مقادیر همبستگی نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده و افکار خودکشی به میزان ۳۱۸ / ۰ - دارای همبستگی منفی هستند و باورهای فراشناختی و افکار خودکشی به میزان ۲۲۷ / ۰ دارای همبستگی مثبت هستند. همچنین با توجه به نتایج رگرسیون گام به گام، ضریب حمایت اجتماعی ادراک شده برابر ۱۷۸ / ۰ - بدست آمده که نشان داد این متغیر به طور منفی و معکوس افکار خودکشی را پیش بینی می کند. ضریب باورهای فراشناختی برابر ۱۲۲ / ۰ بدست آمده که نشان داد این متغیر به طور مثبت و مستقیم افکار خودکشی را پیش بینی میکند. در بررسی فرضیه فرعی اول، ضریب مولفه های خانواده و دوستان به ترتیب برابر ۲۸۱ / ۰ - و ۶۴ / ۰ - بدست آمد. بنابراین این دو مولفه تاثیر معکوس بر افکار خودکشی دارند. در بررسی فرضیه فرعی دوم، ضریب مولفه های باورهای مثبت در مورد نگرانی، خودآگاهی شناختی و باورهای منفی در مورد کنترل ناپذیری افکار و خطر به ترتیب برابر ۱۲۸ / ۰ ،- ۱۶۰ / ۰ - و ۱۴۲ / ۰ بدست آمد. بنابراین باورهای مثبت در مورد نگرانی و خودآگاهی شناختی تاثیر معکوس و باوره ای من فی در مورد کنترل ناپذ یری افکار و خطر تاثیر مستقیم بر افکار خودکشی دارند .

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، حمایت اجتماعی ادراک شده ، باوره ای فراشناختی