پیش بینی سندروم فومو بر اساس استرس والدگری و باورهای فراهیجانی در نوجوانان شهر اصفهان

در سال های اخیر، استفاده بیش از حد از گوشی های هوشمند به یک چالش بزرگ بهداشت عمومی تبد یل شده است. در این زمینه، سندرمی به نام ترس از دست دادن (FoMO) به وجود آمده است که با ظهور اضطراب در نتیجه فقدان تجربیات پاداش دهنده مشخص می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی پیش بینی سندروم فومو براساس استرس والدگری و باورهای فراهیجانی در نوجوانان شهر اصفهان انجام شد . روش مور د استفاده طرح توصیفی- همبستگی بود. نمونه پژوهش حاضر شامل ۲۴۴ نفر از نوجوانان مقطع دوره اول دبیرستان شهرستان اصفهان و والدینشان بود که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سندروم فومو پرزیبلسکی و همکاران (۲۰۱۳)، پرسشنامه فراهیجان میتمانسگروبر و همکاران (۲۰۰۹) و فرم کوتاه استرس والدگری آبیدین (۱۹۹۵) استفاده شد. داده های پژوهش از طریق Spss در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد باورهای فراهیجانی و استرس والدگری به طور مثبت و معنادار سندروم فومو را پیش بینی می کند (۰۱ / ۰ > p). لذا می توان نتیجه گرفت با کنترل استرس والدگری و بهبود باورهای فراهیجانی میتوان سندروم فومو در نوجوانان را کنترل کرد.

کلیدواژه ها:

سندروم فومو ، استرس والدگری ، باورهای فراهیجانی