پیش بینی نوموفوبیا براساس ناگویی خلقی با توجه به متغیر میانجی تکانش گری در دانشجویان استان اصفهان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نوموفوبیا براساس ناگویی خلقی با توجه به متغیر میانجی تکانشگری انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان مقطع کاردان ی و کارشناسی دانشگاه ها ی آزاد اسلامی استان اصفهان در شش ماه اول سال ۱۴۰۱ بود که تعداد ۳۷۶ نفر از آنان به صورت در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های پژوهش شامل پرسشنامه نوموفوبیا یلدریم و کوریا (۲۰۱۵)، ناگویی خلقی تورنتو (۱۹۹۷)، تکانشگری بارات و همکاران (۲۰۰۴) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با روش تحلیل مسیر و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SMARTPLS-۳ مورد تجز یه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان دادند مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است و میزان تاثیر ناگویی خلقی بر نوموفوبیا ۳۱ / ۰، ناگویی خلقی بر تکانش گری ۴۶ / ۰ و ضریب تاثیر تکانشگری بر نوموفوبیا برابر با ۴۱ / ۰ می باشد (۰۵ / ۰ > P) .همچنین یافته ای دیگر پژوهش نشان داد نوموفوبیا با متغیرهای تکانشگری و ناگویی خلقی رابطه مثبت و معنی دار دارد و ناگویی خلقی ۶ / ۲۳ درصد و تکانشگری ۶ / ۸ درصد از واریانس تغییرات نوموفوبیا را پیش بینی می کند (۰۱ / ۰ > P). ازاین رو می توان بیان نمود نوموفوب یا یک اختلال اضطرابی است که تحت تاثیر عوامل فردی و بین فردی شکل می گیرد.

کلیدواژه ها:

نوموفوبیا ، ناگویی خلقی ، تکانشگری