اثربخشی آموزش مهارت مثبت اندیشی بر کیفیت زندگی همسران معتادان در حال بهبود شهر اصفهان

تحقیق حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت مثبت اندیشی بر کیفیت زندگی همسران معتادان در حال بهبود شهر اصفهان به مرحله اجرا درآمد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود . جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه زنان دارای همسر معتاد که به مراکز ترک اعتیاد سریایی شهر اصفهان مراجعه نموده اند. از بین آنان ۳۰ نفر که کمترین نمره در پرسشنامه کیفیت زندگی کسب نموده بودند در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و ۱۵ نفره کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربورن بود. نتایج در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد بررسی قرار گرفت. بسته آموزشی مهارت مثبت اندیشی به گروه ازمایش ارایه گردید. یافته ها نشان داد که آموزش مهارت مثبت اندیشی بر کیفیت زندگی همسران معتادان در حال بهبود شهر اصفهان اثربخشی دارد (P<۰/۰۵).

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت مثبت اندیشی ، کیفیت زندگی ، همسران معتادان