اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی و ابعاد آن در دانش آموزان پسر ۸ تا ۹ ساله ی مبتلا به اختلال خواندن شهرستان خمینی شهر در سال ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی و ابعاد آن دانش آموزان پسر ۸ تا ۹ ساله ی مبتلا به اختلال خواندن شهرستان خمینی شهر بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود. که با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان پسر ۸ تا ۹ ساله مبتلا به اختلال خواندن شهرستان خمینی شهر در سال ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳ بود. به این صورت که از میان مراجعه کنندگان به مراکز درمان اختلال خواندن شهرستان خمینی شهر ۴۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه ۲۰ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش ازمون و پس آزمون هر دو گروه به پرسشنامه مهارتهای انعطاف پذیری استرانگ و همکاران (۲۰۱۷) پاسخ دادند. گروه آزمایش تحت بازی درمانی شناختی رفتاری طی ۸ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای بر اساس فعالیت های پژوهشی و درمانی شاوفر (۱۹۹۳) قرار گرفت و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکرد. پس از پایان جلسات هر دو گروه مجدد به پرسشنامه پژوهش پاسخ دادند. پرسشنامه های جمع آوری شده با نرم افزار ۲۳spss تجزیه و تحلیل شد و جهت بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که بازی درمانی شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری (p=۰/۰۰۱, F=۱۶/۳۸) و ابعاد آن (امورعادی/تشریفاتی، تحول/تغییر، علایق ویژه، انعطاف پذیری اجتماعی و زایندگی) اثربخش است. بنابراین می توان از رویکرد بازی درمانی شناختی رفتاری برای بهبود انعطاف پذیری شناختی و ابعاد آن در دانش آموزان مبتلا به اختلال خواندن استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی- رفتاری ، انعطاف پذیری شناختی ، اختلال خواندن