تلفیق استراتژی توسعه میان افزا و رشد هوشمند شهری در احیای بافت فرسوده مطالعه موردی: محله قنبر چشمه مرند

پراکنش نامعقول شهری اثرات نامطلوبی بر محیط طبیعی و فرهنگی جوامع دارد. تلاش های زیادی برای برطرف ساختن اثرات منفی گسترش پراکنده شهرها به عمل آمده که عمده ترین آنها راهبرد رشد هوشمند است. در واقع رشد هوشمند به عنوان پاسخی برای تداوم مشکلات توسعه پراکنده و نتایج منفی آن به وجود آمده است. هدف این پژوهش شناسایی ظرفیت های کالبدی به منظور توسعه میان افزاء با اتکاء بر اصول رشد هوشمند در محله قنبر چشمه مرند است. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی - عملی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر۲۰۰ قطعه فرسوده از ساختمان های فرسوده محله قنبر چشمه می باشد. با عملیات واگذاری کد مشترک و dissolve، تعداد قطعات به ۱۶۰ مورد کاهش پیدا کرد. با عملیات میدانی و ممیزی مطابق ضوابط شهرسازی به اصلاح و اختصاص تراکم ساختمانی پرداخته شد که منجر به افزایش سطح اشغال از ۳۸۹۳۴ به ۹۷۰۷۱ متر مربع گردید که با در نظر گرفتن بعد متوسط ۳ نفری خانوار می تواند جمعیتی بالغ بر ۲۹۰۴ نفر را در خود جای دهد ولی با توجه به ناکارآمدی فعلی بافت از این افزایش جمعیت نمی تواند منتفع شود. اگر چنان چه ۴۰ درصد از مساحت سطح اشغال آزاد شده که مساحتی بالغ بر ۱۵۴۷۶ متر مربع می باشد به زیرساخت های سبز،کاربری های مختلط، ایجاد جوامع پیاده محور و تعریض معابر اختصاص داده شود، قطعا میزان کیفیت زیست محیطی محدوده فرسوده قنبر چشمه افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

توسعه میان افزا ، رشد هوشمند ، بافت فرسوده ، تراکم ساختمانی