تبیین گرایش به نوآوری سازمانی بر اساس تئوری رهبری تحول آفرین

امروزه سازمانها برای زنده ماندن و گریز از مرگ و ایستایی و انطباق با محیط ناپایدار و متغیر بیرون به تحول و نوآوری نیاز دارند. شعار « نابودی در انتظار شماست مگر اینکه نوآور باشید » در پیش روی مدیران همه سازمان ها قرار دارد. مسائل امروز سازمان ها با راه حلهای دیروز حل شدنی نیست و شرایط محیطی به حدی پیچیده، پویا و نامطمئن گردیده که سازمانها دیگر نمی توانند بدون نوآوری حیات بلندمدت خود را تضمین نمایند . در همین راستا، پژوهشهای انجام شده رهبری تحول آفرین را بعنوان یکی از پیش شرط ها و عوامل مؤثر بر نوآوری سازمانی مورد شناسایی قرار گرفت. که در واقع می توان گفت که در سازمانهایی که رهبران تحول آفرین وجود دارد ، در دست یابی به سطوح بالای رشد وتوسعه، بهتر عمل می کنند. به همین دلیل در چند دهه اخیر،توجه رهبری تحول آفرین به یک ضرورت غیرقابل اجتناب تبدیل شده است چرا که سازمانها از طریق رهبری تحول آفرین می توانند شاخص های مزیت رقابتی خود از جمله نوآوری سازمانی را بهبود و توسعه دهند. لذا به همین منظور مقاله حاضر ضمن پرداختن به مفهوم رهبری تحول آفرین و مؤلفه های آن، به بررسی نوآوری سازمانی، اهمیت و ضرورت نوآوری سازمانی پرداخته و در نهایت به تبیین و تحلیل نقش رهبری تحول آفرین در گسترش و توسعه نوآوری سازمانی می پردازد.

کلیدواژه ها:

گرایش به نوآوری سازمانی ، رهبری تحول آفرین