بررسی تاثیر استفاده از امواج فراصوت بر تهیه و پایداری نانوامولسیون های روغن سیاه دانه

روغن سیاه دانه دارای خواص شناخته شده آنتی اکسیدانی، آنتی میکروبی، ضد درد، ضد التهاب و ضد سرطان می باشد. به دلیل حلالیت پایین در آب و دسترسی زیستی پایین آن، به منظور استفاده از این روغن در صنایع غذایی و نوشیدنی، سامانه های انتقال بر پایه نانوامولسیون پیشنهاد مناسبی می باشند. در این پژوهش، نانوامولسیون های حاوی روغن سیاه دانه با به کار گیری سورفاکتانت های غیر یونی مختلف(توئین ۸۰ و توئین ۴۰)، نسبت های مختلف سورفاکتانت به امولسیون(SER) و زمان های مختلف سونیکاسیون(۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه) به روش فراصوت تهیه و آزمون های تعیین اندازه و توزیع اندازه قطرات و کدورت انجام گرفت. تجزیه واریانس داده های پراکنش نور لیزر، کمترین اندازه ذرات را مربوط به نمونه های تهیه شده با غلظت ۲ و ۴ درصد سورفاکتانت توئین ۴۰ در مدت زمان سونیکاسیون ۱۵ دقیقه ایی نشان داد. تصاویر میکروسکوپی نیز تاییدی بر نتایج به دست آمده از اندازه گیری اندازه قطره ها توسط دستگاه اندازه گیری ذرات در مقیاس نانو (کمتر از ۱۰۰ نانومتر) بود. اثر دمای نگهداری بر پایداری فیزیکی نانوامولسیون های بهینه نشان داد که این نانوامولسیون ها در دمای پایین به خوبی پایدار بودند اما در دمای بالا به دلیل افزایش اندازه قطرات (بالاتر از ۴۰۰ نانومتر) دچار ناپایداری شدند. همچنین مطالعات اکسایشی نانوامولسیون های منتخب در طول ۶۰ روز نگهداری نشان داد عدد پراکسید و اندیس آنیزیدین طی دوره نگهداری به میزان کمی افزایش یافته که نشان دهنده حضور ترکیبات آنتی اکسیدانی موثر در عسل و خود روغن سیاه دانه می باشد که مانع از اکسایش شدید روغن طی دوره نگهداری می شوند. در این پژوهش نمونه نانوامولسیونی حاوی سورفاکتانت توئین ۴۰ با SER ۴ در طول ۶۰ روز درصد قدرت آنتی اکسیدانی بالایی را (۱۵/۰ ± ۳/۲) از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

نانوامولسیون ، روغن سیاه دانه ، توئین ، امواج فراصوت ، سورفاکتانت