اثربخشی آموزش روش تدریس فعال حل مساله بر بهبود عملکرد تحصیلی دردانش آموزان پسر پایه نهم شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش روش تدریس فعال حل مساله بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر پایه نهم شهرستان شیرازبود. روش پژوهش، آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون، با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان پسر پایه نهمشهر شیراز بودند. نمونه آماری ۶۰ نفر بودند. که با روش نمونه گیری صورت تصادفی در دو گروه ۳۰ نفری که شامل گروه آزمایش و گروه کنترلبودند قرار گرفتند. جمع آوری داده ها و اطلاعات از طریق پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور ۱۹۹۹ و آموزش روش تدریس فعال حل مسالهصورت گرفت. داده ها با استفاده از روش آماری روش تحلیل کوواریانس تحلیل گردید. نتایج نشان داد که آموزش روش تدریس فعال حل مسالهبر بهبود عملکرد تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه نهم موثر است.بنابراین میتوان چنین نتیجه گرفت که آموزش روش تدریس فعال حل مساله با بهرهگیری از فنونی همانند فعال بودن در کلاس بدون توجه بهمقایسه منفی و شناخت هیجانات تحصیلی می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فعال ، حل مساله ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموز