چگونه توانستم مدرسه هراسی دانش آموز پایه اول ابتدایی را با رویکرد آدلری کاهش دهم

هدف این پژوهش کاهش مدرسه هراسی امیرعلی با استفاده از رویکرد آدلری می باشد. امیرعلی دانش آموزی ۱۰ساله است که در یکی از دبستان های ناحیه ی دو ساری مشغول به تحصیل می باشد. هدف اصلی این بود که حضور دانش آموز ذکرشده را با کاستن ترس و اضطراب ایشان (وابستگی به مادر) به مدرسه با استفاده از رویکرآدلری نظم دهم . بنده مسائل رفتاری امیرعلی با خانواده و مدرسه را بررسی کردم و با کمک همکاران و اولیا این کودک راه حل هایی پیشنهاد و به اجرا در آمد که تا حدودی موثر بود. زیرا نکته ی کوچک و به نظر ساده می تواند مشکلات بزرگ را ایجاد کند ولی اگر به موقع رفع شود، باعث پیشرفت بزرگی می گردد. در این پژوهش ، مدرسه هراسی متغیر وابسته و رویکرد آدلری به عنوان متغیر مستقل منظور شده است . پژوهشگر برای گردآوری اطلاعات در شواهد نوع ۱ از روش های مشاهده، مصاحبه و اسناد و مدارک استفاده کرده است و با تجزیه و تحلیل داده ها از طریق الگوی ترسیم مفهوم و شش پرسش و...به وجود مساله پی برده است و به راه حل های موقتی با استفاده از رویکرد آدلری دست یافته است . سپس با استفاده از همین روش ها به جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل آن در شواهد نوع ۲ پرداخته و پس از بررسی و مقایسه ها به این نتیجه رسیده است که استفاده از رویکردی آدلری موجب کاهش مدرسه هراسی دانش آموز شده است . مهم ترین اقدامات در این زمینه افزایش آگاهی امیرعلی درمورد خودش و کمک به او در رسیدن به یک برداشت مبتنی بر واقعیت درمورد زندگی است . پس از بررسی ، تغییراتی مانند از بین رفتن ترس و اضطراب،کاهش توجه طلبی و قدرت نمایی ،منظم شدن رفت و آمد او به مدرسه و کاهش رفتار پارانوییدی در رفتارهای این دانش آموز ایجاد شد.

کلیدواژه ها:

مدرسه هراسی ، رویکرد آدلری ، توجه طلبی ، قدرت نمایی