با توجه به پیشرفت های اخیر در کاربرد زیست فناوری در علوم مختلف، در سال های اخیر نیز تحقیقاتی در زمینه تهیه انواع فرمولاسیون های زیستی مایع و میکروکپسول های سوسپانسیون و پودر از عامل مهم قارچی مهارگر
Talaromyces flavus صورت پذیرفته است. در این بررسی، نسبت به بهینه سازی فرمولاسیون های مذکور و به کارگیری آن ها در گلخانه های تجاری اقدام شده است. بدین منظور، ابتدا یک نوع فرمولاسیون مایع (فرمولاسیون مایع دربردارنده محیط کشت Potato Dextrose Broth، دمای ۲۵ درجه سلسیوس و تثبیت کننده دی سیکلوسرین یا نیترات سدیم)، یک نوع میکروکپسول به شکل سوسپانسیون و نوعی میکروکپسول پودری برای کاربرد در گلخانه های
گوجه فرنگی تهیه شد. برای بهینه سازی فرمولاسیون مایع، مناسب ترین امولسیون کننده ها و چسباننده ها از لحاظ سوسپانسیون شوندگی، Tween ۲۰ و کربوکسی متیل سلولز مشخص شد. برای بهینه سازی میکروکپسول های سوسپانسیون و پودر نیز مناسب ترین ترکیب پلیمر+ سورفکتانت از لحاظ حلالیت پذیری به ترتیب ترکیب آلجینات+ مریستل الکل و گوارگام+ لیگنوسولفات کلسیم تعیین شد. بررسی های مربوط به گلخانه های تجاری، طی یک سال در دو منطقه یزد و اصفهان با سابقه آلودگی به بیماری
پژمردگی فوزاریومی انجام شد. هر بررسی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار در چهار تکرار انجام گرفت . تیمارها عبارت بودند از: ۱ تا ۳– هر یک از فرمولاسیون های مایع، میکروکپسول سوسپانسیون و میکروکپسول پودر با روش افزودن به خاک، ۴ تا ۶– هر یک از فرمولاسیون های مذکور با روش غوطه ورسازی ریشه نشاء، ۷– قارچ کش تالارومین با روش افزودن به خاک، ۸– شاهد (بدون کاربرد فرمولاسیون و قارچ کش). ارزیابی تیمارها با تعیین درصد وقوع و درصد شدت بیماری
پژمردگی فوزاریومی صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که میکروکپسول پودر با روش آغشته سازی نشاء و فرمولاسیون مایع با روش افزودن به خاک به ترتیب با کاهش درصد شدت بیماری به میزان ۹۱/۶ و ۶۸/۴ درصد نسبت به شاهد از موثرترین تیمارها بوده اند. با توجه به نتایج به دست آمده، روش تولید و به کارگیری هر یک از فرمولاسیون های میکروکپسول و مایع
Talaromyces flavus به عنوان دانش فنی تلقی شده و می توان نسبت به انجام مراحل تجاری سازی آن ها اقدام نمود.
