نقشه های پهنه بندی در مدیریت سیلاب شهری

سیل و سیلاب یکی از فرایندهای طبیعی است که پیوسته مراکز جمعیتی و عرصه های فعالیت انسانی را مورد تهدید قرار داده و می دهد. کنترل و جمع آوری سیلاب ها از مهمترین و اساسی ترین موضوعات در مدیریت حوضه آبریز است، که در شهرها به دلیل توسعه شهری و تغییرات قابل توجه در الگوی طبیعی حوضه آبریز، اهمیت بیشتری می یابد. در گذشته رویکرد مدیریتی، سیلاب شهری بسیاری از کشورها به صورت سنتی و معطوف به جمع آوری، انتقال و دفع آن بوده است. با افز ایش دخالت انسان در محیط و بهره وری غیر منطقی از منابع و طراحی و برنامه ریزی شهری، بدون توجه به شاخص های محیطی، موجب گسترده شدن ابعاد این مخاطره در شهرهای جهان علی الخصوص کشورهای درحال توسعه شده است که لزوم انجام برنامه ریزی شهرها و مقاوم سازی آنها با عنایت به مقوله سیلاب های شهری را دوچندان کرده است. براین اساس یکی از وظایف کلیدی برنامه ریزان و مدیران شهری، برنامه ریزی شهر براساس مدیریت سیلاب در این مناطق است. در ا ین راستا هزینه های زیادی برای مدیریت سیلاب شهری به روش سنتی با ایجاد انواع سازه ها، برای جمع آوری و دفع سیلاب صرف شده و کمتر به روش های توسعه کم اثر توجه شده است. در این پژوهش سعی شده تا روش های توسعه کم اثر معرفی شده و روش های اجرا شده و جایگاه آن در مدیریت سیلاب شهری بیان شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت سیلاب ، نقشه های پهنه بندی ، توسعه شهری