مقایسه تاثیر آموزش راهبردهای تصویرسازی ذهنی، تفکر بلند، بازنمایی کتبی و بازنمایی حرکتی بر عملکرد دانش آموزان ابتدایی در حل مسائل کلامی ریاضی

دوره ابتدایی یکی از مهمترین مقاطع تحصیلی به منظور یادگیری ریاضیات برای همه دانش آموزان است. در این مقطع، کودکان با پایه ای ترین مفاهیم ریاضی مانند انواع اعداد، انجام محاسبات مختلف روی این عددها، اندازه گیری، محاسبات، حل مساله، اشکال هندسی و بسیاری موضوعات کلیدی دیگر در درس ریاضی آشنا میشوند. آموزشهایی که اگر به خوبی در دانش آموزان اتفاق نیفتد، مشکلات زیادی را در یادگیری ریاضی مقاطع بالاتر، یادگیری سایر دروس و موضوعات روزمره زندگی برای آنها ایجاد خواهد کرد. چرا که ریاضی یکی از مهارتهای ضروری و مهم در زندگی هر فردی است. همه ما روزانه و به صورت ناخودآگاه از مباحث مختلف ریاضی و روشهای حل مسئله استفاده میکنیم. این موضوع اهمیت روش تدریس ریاضی ابتدایی را به خوبی نشان میدهد.دانش آموزان باید در یادگیری به درجهای برسند تا بتوانند از یافته های خود در مسائل جدید زندگی استفاده نمایند. لذا دانش آموزان باید در فرایند یاددهی و یادگیری به طور مستقل عمل کنند، پرسشگری نمایند، به کاوش و آزمایش بپردازند و چگونگی تفکر را بیاموزند و هرچه دانش آموزان برای درک به کاوش، جستجو، تفکر و بحث بپردازند، یادگیری در لایه های عمیق تر اتفاق میافتد و تا عمق جان و ذهن آنها نفوذ مییابد، آن گاه میتوانند از یادگیریهای خود در موقعیت های جدید استفاده کرده و بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

کلامی ، تصویر ، ریاضی ، مدارس ، دانش آموزان .