بررسی نقش استفاده از روش تدریس فعال (تدریس معکوس) در یادگیری ریاضی دانش آموزان

یکی از روش های جدید در حوزه یاددهی و یادگیری, روش تدریس معکوس است. کلاس معکوس یک استراتژی آموزشی است که برای معلمان این امکان را فراهم می کند که با به حداقل رساندن میزان آموزش مستقیم میزان آموزش تعاملی و فعال را افزایش دهند . پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی نقش استفاده از روش تدریس فعال (تدریس معکوس) در یادگیری ریاضی دانش آموزان بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که در کلاس معکوس دانش آموزان مهارت هایی همچون پرسش های باز و بسته, گوش دادن فعال, پرسش های مستقیم, پرداختن به ناهمخوانی ها, حمایت و تشویق از سوی معلم را تحربه می کنند, که این مهارت ها باعث توانمندسازی دانش آموزان در تعیین هدف و حل مسیله می شود؛ در نتیحه میزاناضطراب کمتری نسبت به دانش آموزانی که به روش معمول ریاضیات را یاد می گیرند دارند. از سویی دیگر در این نوع از یادگیری می توان زمان بیشتری را در کلاس برای مهارت های تفکر صرف نمود؛ همچنین فراگیران به صورت فعال, در یادگیری و ایجاد دانش بیشتر درگیر هستند و همزمان دانش خود را آزمایش و ارزیابی می کنند. کلاس معکوس به فراگیران کمک می کند تا به درک وسیعی نسبت به سبک های یادگیری و عملکردشان برسند.

کلیدواژه ها:

تدریس معکوس ، یادگیری ، دانش آموزان ، ریاضی