بررسی رابطه بین میزان تجمع آرسنیک در کبد و تغییرات سطح مارکرهای کبدی در گوسفندان نر منطقه ارغش نیشابور

کبد اندام پیچیده و حیاتی است و در معرض انواع آلاینده هایی که از طرق مختلف مانند مواد غذایی و نوشیدنیها، هوا و حتی پوست وارد بدن می شوند قرار می گیرد. از آنجا که کبد نقش مهمی در متابولیسم بدن دارد آن را به عنوان اولین و مهم تریناندام مسئول سم زدایی بدن می شناسند . از مهمترین آلاینده های محیط زیست ، فلزات سنگین از جمله آرسنیک است . فلزات سنگین در بخش های هوایی و ریشه گیاهان و همچنین در کلیه و کبد جانوران تجمع یافته و میزان تجمع آن در بدن جانورانسطوح بعدی زنجیره غذایی بطور فزاینده افزایش می یابد. آرسنیک به دو شکل آلی و غیر آلی می تواند منشا طبیعی و یا حاصلفعالیت انسان باشد. در زنجیره غذایی، عمده ترین راه ورود فلزات سنگین به بدن ، گیاهانی هستند که در محیط و خاک آلوده رشد کرده اند از اینرو، مصرف گیاهان آلوده توسط دامها و انسان می تواند باعث ایجاد بیماریهای خطرناک و بعضاً صعب العلاجشود . طبق بررسی های انجام شده توسط پژوهشگران دانشگاه فردوسی مشهد مشخص شده است که میزان آرسنیک در منطقهارغش در جنوب شهرستان نیشابور در حد خطرناکی بالا است . هدف این مطالعه بررسی اثر این آلاینده بر سیستم کبدی گوسفندان نر منطقه است بر همین اساس تعدادی گوسفند که زاییده و پرورش یافته همین منطقه بودند انتخاب و پس از ذبح ، سرمخون آنها جدا و سطح مارکرهای بیوشیمیایی ترانس آمینازها و آلکالین فسفات از آنها اندازه گیری شد و پس از مقایسه با گوسفندان منطقه کنترل مشخص شد که سطح ترانس آمینازها افزایش معنی داری پیدا کرده است

کلیدواژه ها:

کبد ، ترانس آمیناز ، بیماریهای کبدی ، آرسنیک ، منطقه ارغش