اثربخشی عروسک درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری بر افزایش توانمندی شناختی و بهبود توجه دانش آموزان دختر با نقض توجه و بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی عروسک درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری بر افزایش توانمندی شناختی و بهبود توجه دختران با نقض توجه بیش فعالی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بدون گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش پژوهش را کلیه دانش آموزان با نقص توجه بیش فعالی ارجاع داده شده به مرکز مشاوره مدیریت آموزش و پرورش شهرستان هوراند در سالتحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲تشکیل دادند( براساس گزارش بدست از این مرکز۵۰نفر). از جامعه آماری ۱۵نفر به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه آزمایش ۲۱جلسه تحت مداخله گروهی عروسک درمانی شناختی رفتاری قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه توانمندی شناختی رفتاری اسپریتزر(۱۹۹۵) و آزمون)d۲توجه و تمرکز) بریکن کمپ (۱۹۹۸) بود که قبل و بعد از جلسه مداخله توسط گروه مورد مداخله تکمیل گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که عروسک درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری می تواند به عنوان یک روش مداخله ای در افزایش توانمندی شناختی و بهبود توجه دختران با نقض توجه بیش فعالی به کار رود.

کلیدواژه ها:

توانمندی شناختی ، توجه ، عروسک درمانی شناختی رفتاری