بررسی ارتباط بین فعالیت بدنی با ویژگی های شخصیتی در دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار

هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین فعالیت های منظم ورزشی با ویژگی های شخصیتی در دو گروه از دانشجویان دختر تربیت بدنی دانشگاه آزاد و دانشجویان روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی و مقایسه بین این دو گروه است. روش شناسی: پژوهشی از نوع زمینه یابی و بر اساس داده ها از نوع توصیفی (همبستگی) و حال نگر انجام شده است. در طول سه روز 120 دختر جوان، پرسش نامه محقق ساخته شده ورزشی(روایی 0/075) و پرسش نامه استاندارد شخصیتی نئو(روایی 0/083) را به صورت داوطلبانه تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از روش های آمار توصیفی در دسته بندی و روش های آمار استنباطی(همبستگی پیرسون) و جهت نرمال بودن داده ها از (آزمون کولموگروف اسپیرنف) و مقایسه بین دو گروه از (آزمون دو گروه مستقل) با سطح معناداری 0/05 استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که از میان چهار ویژگی شخصیتی تنها ویژگی شخصیتی تنها ویژگی سازگاری و گشودگی به تجربه با فعالیت بدنی در دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی ارتباط معنادری دیده شده است اما دو ویژگی دیگر یعنی روان رنجوری و مسئولیت پذیری ارتباط معنادار وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: ورزش بر سلامت روان و ویژگی شخصیتی افراد ورزشکار در مقایسه با افراد غیر ورزشکار تاثیر گذار تر است. چون آنان را از فاکتورهای روان رنجوری مانند اضطراب، پرخاشگری و افسردگی دور می کند و باعث کاهش این عوامل در شخصیت آنان می شود.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، روان رنجوری ، سازگاری ، مسولیت پذیری ، پرخاشگری