تاثیر آگاهی از نتیجه خودکنترلی بر یادگیری مشاهده ای در یک برنامه تمرینی دو تایی

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی نقش آگاهی از نتیجه (KR) خودکنترلی در حوزه یادگیری مشاهده ای بود. روش شناسی: برای این منظور دو گروه خودکنترل و جفت شده در یادگیری زمانبندی نسبی و مطلق یک تکلیف زمانبندی متوالی با هم مقایسه شدند. در مرحله اکتساب از برنامه تمرینی دوتایی متناوب استفاده شد. 32 آزمودنی(16 پسر، 16 دختر) به صورت داوطلبانه انتخاب و به دو گروه خودکنترل و جفت شده تقسیم شدند. تکلیف آزمودنی ها حرکت در مسیر از قبل مشخص شده یعنی فشردن کلیدهای 2،6،8 و 4 یک دستگاه زمانبندی متوالی با حفظ زمانبندی نسبی و مطلق معین بود. افراد دو گروه در کنار هم به صورت دوتایی به تمرین مهارت می پرداختند و تنها تفاوت آنها با هم اختیاری بود که به افراد گروه خود کنترل در کنترل برنامه ارائه (KR) داده شده بود. این اختیار محدود به کوششهای مشاهده ای و در 3 کوشش از هر دسته 6 کوششی بود. نتایج: نتایج مرحله اکتساب نشان می دهد، اما بین تغییرات ایجاد شده در دو گروه طی این دوره تفاوت معنی داری وجود ندارد. در مراحل یادداری و انتقال نیز اختلاف معنی داری بین گروه خود کنترل و جفت شده در متغیرهای وابسته مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این آزمایش نشان داد، برای بررسی اثر (KR) خودکنترلی در حوزه یادگیری مشاهده ای، به غیر از شرایط تمرین بایستی عوامل دیگر نظیر نوع تکلیف و ویژگیهای آزمودنی را نیز در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

آگاهی از نتیجه خودکنترلی ، یادگیری مشاهده ای ، تمرین دوتایی ، مدل در حال یادگیری