سیاست گذاری مسکن نبوی و دلالت های آن برای حل مشکل مسکن در ایران

سیره و رویکرد پیامبر اعظم )صلی الله علیه وآله( در حل مشکل مسکن مهاجرین با مشارکت دولت-مردم مصداق
است. ایشان از یک طرف با اجرای سیاست » تقویت تکافل اجتماعی « و » حمایت دولت « بارزی از ترکیب دو راهبرد
واگذاری زمین )اقطاع الدور( به خانوارهای فاقد مسکن و ایجاد سکونتگاه صفه برای اقشار ضعیف، آنها را از
حمایت دولت اسلامی بهرهمند کرد و از طرف دیگر، با اسکان موقت مهاجرین در منزل انصار، زمینه تکافل
اجتماعی و مشارکت عمومی برای حل مشکل مسکن را فراهم کرد. رویکرد حضرت رسول )صلی الله علیه وآله(
در حل مشکل مسکن در صدر اسلام میتواند دلالتهایی برای حل مشکلات کنونی مسکن در کشور داشته باشد.
در این زمینه میتوان علاوه بر تقویت همیاری عمومی در اسکان افراد فاقد مسکن، از سیاست عرضه گسترده زمین
برای ساخت مسکن توسط افراد فاقد مسکن با رعایت اقتضائات آمایش سرزمین و ایجاد سکونتگاههای استیجاری
برای اقشار محروم استفاده کرد. در این راستا میتوان به جای واگذاری ساخت مسکن به شرکتها، زمین را به
خود افراد واگذار کرد تا به تدریج مسکن مورد نیاز خود را بسازند. یکی از لوازم استفاده از این راهبرد فاصله
گرفتن از رویکرد توسعه عمودی مسکن به سمت توسعه افقی و اتخاذ رویکرد مردمی در ساخت مسکن است.
برای حل مشکل تامین مالی ساخت مسکن نیز میتوان از ظرفیتهای همیاری عمومی و همچنین مشارکت عمومی
بهره گرفت. تقویت مشارکت مردمی مستلزم تدوین پیوست فرهنگی مسکن و استفاده از تمامی ظرفیتهای
آموزشی و رسانهای برای تقویت همدلی و همکاری در حوزه اقتصاد مسکن است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، سیاست گذاری مسکن نبوی ، اقتصاد اسلامی