ماکزیمم سازی سرعت سر آزاد یک تخته شنا بوسیله ی الگوریتم ژنتیکی و برنامه ی تکاملی

برای حل مسائل بهینه سازی با استفاده از روشهای عددی, معمولا روش واحدی برای رسیدن به مقدار بهین وجود ندارد. از اینرو بسته به پیچیدگی و میزان غیر خطی بودن مسئله و شرایظ مرزی آن. الگوریتم های متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرد که ممکناست از مرتبه های صفر، اول و یا دوم باشند. برنامه ی تکاملی و الگوریتم ژنتیکی الگوربتم های مرتبه ی صفر می باشند.مسئله ای که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته، عبارتست از بدست آوردن ضخامت یک تیر در نقاط مختلف آن بمنظورماکزیمم سازی سرعت سر تیر، وقتی از یک موقعیت تغییر شکل یافته رها می شود. تیر دارای دو تکیه گاه ساده, یکی در انتها و یکی درمیانه ی آن می باشد و ماکزیمم تنش در المانهای آن نباید از یک مقدار مجاز, بیشتر شود. حرکت این نوع تیر می تواند تقریبا شبیهحرکت یک تخته شنای با ضخامت متغیر, در نظر گرفته شود. این مسئله با دو روش برنامه ی تکاملی و الگوریتم ژنتیکی, حل شده است وجوابهای بدست آمده با هم مقایسه شده اند. بهترین جواب برای سرعت سر تیر، از روش الگوریتم ژنتیکی بدست آمده است که ۴۲۸%بهبود در سرعت سر را در مقایسه با یک تیر یکنواخت نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، پاسخ سرعتی ، تیر ، برنامه ی تکاملی ، ا لگوریتم ژنتیکی