ارتباط جهت گیری مذهبی و نگرش نسبت به مرگ با کیفیت زندگی و علائم جسمانی سازی در زنان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط جهت­ گیری مذهبی و نگرش نسبت به مرگ با کیفیت زندگی و علائم جسمانی سازی در زنان انجام گرفت. روش: کلیه زنان ساکن شهر ارومیه در بهار سال ۱۳۹۱ جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. تعداد ۱۴۰ زن که به روش نمونه­ گیری تصادفی خوشه­ای چند مرحله ­ای از بین این جامعه انتخاب شده بودند به پرسشنامه­ های جهت­ گیری مذهبی، نگرش نسبت به مرگ، کیفیت زندگی و علائم جسمانی سازی پاسخ دادند. داده­ های جمع آوری شده نیز با استفاده از آزمون­های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شد.  یافته­ ها: نتایج نشان داد که کیفیت زندگی رابطه مثبتی با جهت­ گیری مذهبی درونی و نگرش پذیرش فعالانه مرگ دارد. علائم جسمانی سازی نیز به طور مثبت به نگرش­های اجتناب از مرگ و پذیرش با گریز مرگ مرتبط بودند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز آشکار کرد که ۱۴ درصد از کل واریانس کیفیت زندگی زنان به وسیله جهت­ گیری مذهبی درونی و نگرش­های اجتنابی نسبت به مرگ تبیین می­شود، نتایج تحلیل رگرسیون علائم جسمانی­ سازی بر اساس جهت ­گیری مذهبی و نگرش­های مرگ معنی ­دار به دست نیامد. نتیجه­ گیری: این نتایج پایه­ های معنوی و مذهبی و به تبع آن نگرش­های فرد نسبت به مرگ را به عنوان یکی از متغیرهای موثر بر سلامت و کیفیت زندگی انسان به ویژه زنان مطرح می­ کنند.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، نگرش نسبت به مرگ ، کیفیت زندگی ، جسمانی سازی ، زنان