جایگاه فناوری های نوین و هوش مصنوعی در گسترش روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی پایدار

هدف این پژوهش جایگاه فناوری های نوین و هوش مصنوعی در گسترش روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی پایدار است. این پژوهش براساس هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه اجرا، کیفی کمی است. برای گردآوری اطلاعات هم از منابع کتابخانه ای و هم از مصاحبه استفاده شده است. جامعه آماری کلیه اساتید و متخصصین که در زمینه فناوری های نوین و هوش مصنوعی دارای دکتری تخصصی بودند، انتخاب شدند. در این تحقیق، روش نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد. یعنی نمونه های حاوی اطلاعات غنی است. تعداد ۱۵ نفر از اساتید دانشگاه و صاحبنظران این حوزه مورد مصاحبه های عمیق و اکتشافی قرار گرفتند. همچنین به منظور جمع آوری داده ها در بخش کیفی، تمام اسناد و مدارک موجود داخلی و خارجی مرتبط با موضوع پژوهش مطالعه شد و از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده گردید. بنابراین این پژوهش با تکیه بر روش ترکیبی می کوشد پاسخگوی این سوال باشد که جایگاه سیاست های توسعه ای فناوری در گسترش روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی چه می باشد؟ و چگونه می توان از این فناوری برتر در جهت تحکیم پایه های سیاسی نظام و روابط دیپلماتیک بهره گرفت؟ یافته های تحقیق حاکی از آن است که سرمایه گذاری کلان کشورهای توسعه یافته در زمینه این فناوری ها سبب دستیابی به مزیت رقابتی در حوزه روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی پایدار گردیده است. بنابراین توجه به این فناوری ها، به قدرت برتر نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح منطقه و جهان کمک شایانی خواهد نمود و توسعه و گسترش روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی پایدار را به دنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

روابط دیپلماتیک ، هوش مصنوعی ، سیاست خارجی ، فناوری نوین ، پایدار