تبیین تمرکز مالکیت در حسابداری از منظر دانشی

یکی از مهمترین مباحثی که در زمینه تئوری نمایندگی تا کنون از منظر دانشی بیان شده این مفهوم است که سهامداران بزرگ و مالکان ممکن است از حقوق کنترلی خود برای کسب منافع شخصی استفاده نمایند و موجب استثمار سایر سهامداران شوند. از سوی دیگر هنگامی که سهامداران متمرکز هستند اغلب غلبه بر اطلاعات نامتقارن برای سهامداران منفرد نسبتا آسان تر می شود و در نتیجه هماهنگی عملیات و تقاضای اطلاعات از سطح مدیریت به آسانی صورت می پذیرد. در این پژوهش تلاش شده است تا به تبیین تمرکز مالکیت در حسابداری از منظر دانشی پرداخته شود. از نظر هدف پژوهش حاضر کاربردی بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین میران تمرکز مالکیت و سودآوری شرکتها یک رابطه یو شکل معکوس (۲۱) وجود دارد. به عبارتی وقتی تمرکز مالکیت از یک سطح خیلی پایین شروع به افزایش می کند به علت بالا رفتن نظارت از طرف سهامداران عمده هزینه های نمایندگی کاهش یافته و در نتیجه سودآوری شرکت افزایش می یابد. اما زمانی که تمرکز مالکیت تا حدود معینی افزاش یافت هزینه های ناشی از آن از منافع حاصله پیشی گرفته و سودآوری را کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

تمرکز مالکیت ، حاکمیت شرکتی ، کیفیت سود.