ارزیابی شاخص های شهر دوستدار سالمند مطالعه موردی: منطقه سه کلانشهر تبریز

امروزه با رشد جمعیت سالمند در جامعه، نیاز به محیط های شهری آرام و سالم، متناسب با نیازهای سالمندان بییش از گذشته احساس می شود. بر اساس رویکرد سازمان بهداشت جهانی، شهرهای دوستدار سالمند شامل آن دسته از فضاهای شهری هستند که توزیع خدمات عمومی در آن ها به گونه ای است که حداکثر تناسب را با نیازها و محدودیت های افراد سالمند دارند. برای سنجش وضعیت منطقه سه کلانشهر تبریز از منظر شهر دوستدار سالمند از پرسشنامه استاندارد سازمان بهداشت جهانی که در ۸ شاخص و ۸۱ گویه تهیه شده؛ استفاده شده است. تحلیلهای آماری در این پژوهش به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شده.نتایج بررسی و سنجش هشت شاخص دوستدار سالمند در منطقه سوم شهرداری کلانشهر تبریز نشان داد که میانگین شاخص فضاهای بیرونی و ساختمان ها ۸۰/۲، شاخص حمل و نقل ۷۲/۲، مسکن ۳۴/۲، شاخص مشارکت اجتماعی ۴۱/۲، شاخص احترام و فعالیت اجتماعی ۳۹/۲، شاخص مشارکت در امور مدنی و اشتغال ۳۴/۲، شاخص ارتباطات و اطلاعات ۵۱/۲ و شاخص حمایتهای اجتماعی و خدمات سلامت ۴۴/۲ می باشد. که در این بین شاخص فضاهای بیرونی و ساختمان ها با میانگین ۸۰/۲ بهترین وضعیت و شاخص های حمل و نقل و مشارکت در امور مدنی و اشتغال هر دو با ۷۲/۲ درصد بدترین وضعیت را داشته اند. با توجه به میانگین های به دست آمده؛ مشخص می گردد که میانگین همه شاخص های بررسی شده کمتر از حد وسط طیف لیکرت(عدد ۳)، می باشد. لذا نتیجه می گیریم که منطقه سه شهرداری کلان شهر تبریز دوستدار سالمند نیست و تا رسیدن به حد مطلوب فاصله زیادی دارد.

کلیدواژه ها:

سالمندی جمعیت ، شهر دوستدار سالمند ، منطقه سه کلانشهر تبریز ، شاخص های سازمان بهداشت جهانی