آسا، رقم کلزای آزادگرده افشان بهاره مناسب برای مناطق گرم جنوب ایران

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAFHC-12-1_004

تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1402

چکیده مقاله:

اقلیم گرم جنوب ایران از جمله مناطق با قابلیت کشت ارقام بهاره کلزا است. کشت کلزا در این اقلیم با مشکل تنش­ های محیطی از جمله خشکی و گرمای انتهای فصل مواجه است. لذا علاوه بر عملکرد، زودرسی از اولویت­ های مهم در معرفی ارقام کلزای بهاره در این مناطق است. رقم آسا (لاین امیدبخش SRL-۹۳-۴) یک رقم زودرس نسبتا پرمحصول و حاصل تلاقی لاین زودرس بهاره R۳۰۸ با رقم زمستانه پرمحصول Modena است. اداره نسل­ های در حال تفکیک حاصل از تلاقی به روش شجره­ای انجام شد. بررسی­ های مقدماتی و سازگاری لاین  SRL-۹۳-۴ برتری آن را نسبت به ارقام شاهد در مناطق مورد بررسی نشان داد. در آزمایش سازگاری، لاین SRL-۹۳-۴ (با عملکرد ۲۵۸۱ کیلوگرم در هکتار) نسبت به رقم شاهد RGS۰۰۳ (با عملکرد ۲۱۵۵ کیلوگرم در هکتار) برتری معنی داری را نشان داد. همچنین لاین SRL-۹۳-۴ به طور متوسط ۱۱ روز نسبت به رقم شاهد RGS۰۰۳ زودرس تر بود. نتایج حاصل از روش پایداری بیانگر پایداری زیاد لاین SRL-۹۳-۴ بود. آزمایش مزرعه ای برای ارزیابی بیماری ساق سیاه نشان داد لاین SRL-۹۳-۴ دارای تحمل نسبی نسبت به این بیماری بود. بررسی پروفایل اسیدهای چرب نشان داد که روغن دانه لاین SRL-۹۳-۴ دارای میزان اسید اروسیک نزدیک به صفر  و به لحاظ ترکیب اسیدهای چرب در حد استاندارد ولی با اسید اولئیک بیشترو اسید لینولنیک کمتر نسبت به رقم RGS۰۰۳ بود همچنین میزان گلوکوزینولات کنجاله آن نیز کمتر از حد استاندارد بود. نتایج پروژه تحقیقی ترویجی در شهرستان های زهک و زابل از استان سیستان و بلوچستان نشان داد که لاین SRL-۹۳-۴ (با عملکرد ۲۲۰۰ کیلوگرم در هکتار) دارای تفاوت غیر معنی داری از نظر عملکرد دانه با رقم شاهد دلگان (با عملکرد ۲۳۶۱ کیلوگرم در هکتار)  است، اما هشت روز نسبت به شاهد زودرس تر است.  بنابراین با توجه به ویژگی های مطلوب از جمله زودرسی، تحمل نسبی به بیماری ساق سیاه و عملکرد مناسب، لاین امیدبخش جدیدSRL-۹۳-۴  که با نام رقم آسا معرفی شده است، برای کشت در مناطق گرم جنوب توصیه می­ شود.

نویسندگان

بهنام بخشی

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران

حسن امیری اوغان

دانشیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

ولی الله رامئه

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، ساری، ایران.

ابوالفضل فرجی

استاد، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، گرگان، ایران.

رحمت الله بهمرام

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، گرگان، ایران.

نرجس خاتون کازرانی

محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، بوشهر، ایران.

حمید رضا فنایی

استاد، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

سید احمد کلانتر احمدی

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی صفی آباد دزفول، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، دزفول ، ایران.

بهرام علیزاده

استاد، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

سیامک رحمانپور اوزان

استادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

شهریار کیا

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، گرگان، ایران.

علیرضا دلیلی

استادیار، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، ساری، ایران.

عباس رضائی زاد

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرمانشاه، ایران.

حسین صادقی

استادیار، موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، کرج، ایران

حسین اکبری مقدم

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران.

سید وحید علوی

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، ساری، ایران.

راحله نوشاوانی

کارشناس، ترویج مدیریت خدمات جهاد کشاورزی، سیستان و بلوچستان، ایران.

غلامرضا آذرسا مفرد

کارشناس، ترویج مدیریت خدمات جهاد کشاورزی، سیستان و بلوچستان، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Anonymous. ۲۰۰۸. Self-sufficiency in the production of oilseeds. Journal of ...
  • Anonymous. ۲۰۲۲. Statistics of agriculture, crops and horticulture. Ministry of ...
  • Shirani Rad, A. H. ۲۰۰۲. Oilseed rape guide (planting, growing ...
  • Fanaei, H. R., and Sarani, M. ۲۰۱۴. Technical and practical ...
  • Fanaei, H. R., Amiri Oghan, H., Alam Khomram, M. H., ...
  • Fanaei, H. R., Amiri Oghan, H., Alam Khomram, M. H., ...
  • Bradley, C. A., Henson, R. A., Porter, P. M., LeGare, ...
  • Downey, R. K. and Röbbelen, G. ۱۹۸۹. Brassica species. In ...
  • FAO, ۲۰۲۱. Agricultural Data, FAOSTAT. Available at Food and Agriculture ...
  • Gül, M. K., Egesel, C. Ö., Kahriman, F., and Tayyar, ...
  • Kaushik, N., and Agnihotri, A. ۱۹۹۷. Evaluation of improved method ...
  • Lin, C. S., and Binns, M. R. ۱۹۸۸. A superiority ...
  • Rahmanpour, S., Backhouse, D., and Nonhebel, H. M. ۲۰۱۱. Reaction ...
  • Yan, W., and Kang, M. S. ۲۰۰۲. GGE biplot analysis: ...
  • نمایش کامل مراجع