شبیه سازی پیرشدگی بلندمدت و تاثیر آن بر عملکرد دمای بالای قیر

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 64

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAAM15_014

تاریخ نمایه سازی: 20 آذر 1402

چکیده مقاله:

قیر به عنوان یکی از اجزای اصلی مخلوط آسفالتی، نقش اساسی در تعیین خصوصیات و رفتار روسازی های آسفالتی بهعنوان رایج ترین و قدیمی ترین نوع روسازی راه ها در جهان داراست. خصوصیات عملکردی قیر به علت رفتار رئولوژیکیآن در طول عمر طرح و شرایط دمایی مختلف متفاوت است. از طرفی پدیده پیرشدگی یکی از عوامل موثر بر خصوصیاتعملکردی قیر در دوره بلندمدت خدمت دهی است. شبیه سازی پدیده پیرشدگی و پیشبینی رفتار قیر در دوره بلندمدتهمواره یکی از مسائل و چالش های مهندسی روسازی بوده است. در حال حاضر استفاده از روش PAV متداول ترین نوع شبیه سازی پیرشدگی بلندمدت قیر محسوب میشود. خصوصیات عملکردی دمای بالای قیر نیز براساس پروتکل سوپرپیو به وسیله آزمایش رئومتر برشی دینامیکی (DSR) سنجیده می شود. در این مطالعه از سه نوع قیر با درجات نفوذ ۴۰-۵۰ (PG۶۴-۲۲) ۷۰-۶۰, (PG۷۰-۱۶) و ۸۵-۱۰۰ (PG۵۸-۲۸) استفاده شده است و ضمن اعمال مراتب مکرر پیرشدگی تا سه مرتبه PAV از آزمایش DSR برای تعیین تاثیرات پیرشدگی بر خصوصیات عملکردی قیرها استفاده شده است. نتایج آزمایش DSR یعنی مدول مختلط برشی (*G) و زاویه فاز (δ) در فواصل ۶ درجه ای از ۴۶ تا ۸۲ درجه سانتیگراد برداشت شده است. مطابق با نتایج به دست آمده از ترسیم منحنی های جامع دمایی و پیرشدگی مدول مختلط برشی در برابر فرکانس زاویه ای، تاثیر مراتب مکرر پیرشدگی PAV بر اساس جابجایی افقی و قائم منحنی های مرتبه اول پیرشدگی به روش PAV قابل پیش بینی و بررسی است.

نویسندگان

محمدمهدی دادایی

کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش راه و ترابری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)

پوریا حاجی کریمی

استادیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)

محمد راهی

کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر، مدیر تحقیق و توسعه، شرکت نفت پاسارگاد، تهران، ایران

مهدی دستوری رزاز

شرکت نفت پاسارگاد، آبادان، ایران

بهنوش طهماسبی

شرکت نفت پاسارگاد، آبادان، ایران

فریدون مقدس نژاد

استاد دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)