بررسی راهکار ارتقا بهره وری در برنامه ریزی درسی مدارس

در هر نظام آموزشی ، برنامه ریزی درسی به عنوان جوهره آن نظام شناخته شده و ضامن کیفیت ، اثربخشی و کارایی آن است . چالش ها و آسیب های متعددی در نظام طراحی ، تدوین و اجرای برنامه های درسی در دوره های آموزشی در ایران وجود دارد که از مهم ترین آنها تمرکز گرایی و عدم انعطاف تدوین برنامه درسی است . برنامه های درسی ای که کم توجه یا بی توجه به تفاوت های فردی و شناختی دانش آموزان ، تفاوت های اقلیمی ، فرهنگی ، اجتماعی ، قومی ، منطقه ای و رویکردهای جدید و تحولات حوزه برنامه درسی می باشند . لذا تمرکز زدایی از برنامه ریزی درسی (با تاکید بر برنامه ریزی درسی مدرسه محور) امری ضروری در جهت افزایش کارایی و بهره وری نظام فعلی برنامه ریزی درسی در مدارس می نماید . پژوهش حاضر با هدف بررسی راهکار ارتقا بهره وری در برنامه ریزی درسی مدارس و به روش توصیفی - تحلیلی می کوشد تا ضمن تبیین ضرورت تغییر روش و شیوه در تهیه برنامه های درسی ، الزامات اصلاح مفهوم فرآیند برنامه ریزی درسی و ساختار اجرایی آن در یک نظام غیر متمرکز را در جهت ارتقا بهره وری در برنامه ریزی درسی مدارس مورد بررسی قرار دهد .

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، تمرکز زدایی ، الزامات ، برنامه ریزی درسی مدرسه محور