سنجش میزان اثرگذاری برنامه درسی مهارت اجتماعی والکر بر خودآگاهی، خودنظم دهی تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی اثرگذاری برنامه درسی مهارت اجتماعی والکر بر خوداگاهی، خودنظم دهی تحصیلی و سازگاری اجتماعیانجام شده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دخترپایه ششم مقطع ابتدایی شهر کوجصفهان در سال۱۴۰۱ می باشد. حجم جامعه آماری ۰نفر که حجم نمونه آماری از طریق فرمول کوکران ۲۳۵ نفر( با سطح خطای ۵ درصد) ازطریق نمونه گیری تصادفی تعیین شدند و پس از اجرای سه پرسشنامه خودنظم دهی تحصیلی, سازگاری دانش آموزان و خوداگاهی،دانش آموزانی که نمرات آن ها از نقطه برش بدست آمده کمتر بود انتخاب شدند که تعداد آن ها ‎۹۰ نفر بود انتخاب شدند و از این بین۵۱ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و کنترل فرار گرفتند. ابزار گرداوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه خود نظم دهی تحصیلی (کدیور، ۱۳۸۰)، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان (سینها و سینگ، ۱۹۹۳)، پرسشنامهخودآگاهی (نستروم و داویس، ۲۰۰۲) بوده است. روایی وهریک از این پرسشنامه ها توسط اساتید دانشگاه مورد تایید قرار گرفت وبرای بررسی پایایی آن از روش محاسبه الفای کرونباخ استفاده گردید؛ کد این ضریب برای هر سه پرسشنامه بزرگتر از ۰/۷ به دستآمد و پایایی پرسشنامه مورد قبول واقع شد. روش اجریا این طرح به این گونه بوده است که پس از انتخاب نمونه هاء گروه آزمایش درمعرض متغیر مداخله گر (اموزش مهارت های اجتماعی ) فرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای در یافت نکرد. نتایج آزموناجتماعی والکر بر حداقل یکی از متغیرهای خوداگاهی. خودنظم دهی تحصیلی و سازگاری اجتماعی تاثیر گذار بوده است. نتایج ازمون کوواریانس چند متغیره نشان داد مقدار F جند متغیره در سطح ۰/۰۰۱ معنادار است بنابراین نتیجه گرفته شد آموزش مهارتهای اجتماعی والکر بر حداقل یکی از متغیرهای خودآگاهی، خودنظم دهی تحصیلی و سازگاری اجتماعی تاثیرگذار بوده است. نتایج آزمونکوواریانس تک متغیره نشان داد آموزش مهارت های اجتماعی والکر بر هر سه متغیر خوداگاهی، خودنظم دهی تحصیلی و سازگاریاجتماعی تاثیر معناداری دارد (p<۰/۰۰۵).

کلیدواژه ها:

مهارت اجتماعی والکر ، خودآگاهی ، خودنظم دهی تحصیلی ، سازگاری اجتماعی