بررسی رابطه مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی در شادکامی دانش آموزان

شادکامی به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای روانی بشر، به دلیل تاثیرات عمده ای که بر شکل گیری شخصیت آدمی دارد، همواره ذهن انسان را به خود مشغول کرده است . از طرفی جامعه ای پویا و زنده تلقی می شود که عناصر شادی آفرین در آن فراوان باشد. بنابراین می توان گفت ؛ شادکامی یکی از مفاهیم و مولفه های اساسی زندگی افراد به ویژه دانش آموزان به شمار می رود که ارتباط تنگاتنگی با موفقیت آموزشی دارد. پژوهش حاضر که با هدف بررسی رابطه مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی در شادکامی دانش آموزان و به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است ، برآن است تا با توصیف مفاهیم مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی ، به بررسی رابطه بین این دو نظریه و میزان شادکامی دانش آموزان بپردازد. نتایج پژوهش حاکی از اهمیت و مثمرثمر بودن مطلوبیت اجتماعی بالا و خودکارآمدی در شادکامی دانش آموزان می باشد. بنابراین مشاوران و روانشناسان برای افزایش شادکامی دانش آموزان می توانند خودکارآمدی و مطلوبیت اجتماعی را از طریق کارگاههای آموزشی افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

مطلوبیت اجتماعی ، دانش آموزان ، خودکارآمدی ، شادکامی