رابطه سبک های دلبستگی نوجوانی با بحران هویت در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی نوجوانی با بحران هویت در نوجوانان انجام شد. روش تحقیق همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دختران نوجوان دانش آموزان دوره دوم متوسطه می باشند که ۲۵۰ نفر به طور در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک های دلبستگی نوجوانی آرمسدن و گرینبرگ (۱۹۸۷) و بحران هویت احمدی (۱۳۷۶) پاسخ دادند. دادهها با روش همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج نشان داد که سبک های دلبستگی نوجوانی و مولفه های آن با بحران هویت دختران نوجوان رابطه منفی وجود دارد. با توجه به یافته های پژوهش نوجوانان دارای نمره بالا در سبک های دلبستگی دارای باورها و نگرشها و خودکنترلی هستند که احتمال گرایش به رفتارهای پرخطر و از لحاظ اجتماعی نابهنجار را کم می کند و احتمال بحران هویت را در آنها کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی نوجوانی ، بحران هویت ، دختران نوجوان