تاثیرآموزش مهارت زندگی برخودکارآمدی و خود پنداری دانش آموزان پایه ششم دبستان، شهرستان بافت

هدف این پژوهش ، تاثیرآموزش مهارت زندگی برخودکارآمدی و خود پنداری دانش آموزان پایه ششم دبستان، شهرستان بافت در سال ۴۰۱-۴۰۰. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم مدارس ابتدایی شهر بافت که در سال۱۴۰۱ مشغول به تحصیل می باشند. نمونه پژوهش ۳۰ دانش آموز دختر پایه های ششم ابتدایی بودند که به شیوه روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان ( ( SEQ - C و پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یس یسن چن ( ۲۰۰۴). که قبل و بعد از آموزش مهارت زندگی در بین دانش آموزان توزیع شد. محتوایی که برای آموزش دانش آموزان در نظر گرفته شده بود شامل مهارت های برنامه ریزی وسازماندهی ، بستر سازی یادگیری، مهارت های فراشناختی ، نحوه ثبت ونگهداری اطلاعات، استفاده خردمندانه از منابع ، عزت نفس ، تاب آوری، تفکر نقادو حل مسئله بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها وبرای حذف اثر پیش آزمون از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر خودکارامدی تحصیلی و خودپنداره دانش آموزان تاثیر دارد. از آنجا که آموزش این مهارت ها به دانش آموزان باعث افزایش دانش آنها از شیوه یادگیری می شود، بهتر می توانند اطلاعات را به خاطر بسپارند ودر نتیجه فراموشی کمتری هم داشته باشند. با پیشرفت تحصیلی خود پنداره آنها نیز، مثبت خواهدشد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری اجتماعی و همچنین عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر نوجوان موثر است (۰۱.۰.(P<

کلیدواژه ها:

مهارت زندگی ، خودکارآمدی تحصیلی ، خود پنداری