ارزیابی پایداری بوم نظام های تولید گندم و جو بر اساس تحلیل امرژی در منطقه سیستان

در این تحقیق، دو نظام تولید گندم و جو در منطقه سیستان، با استفاده از شاخص های امرژی، مورد ارزیابی قرار گرفت. دادههای مورد استفاده برای این پژوهش از طریق پرسش نامه و اندازه گیری های میدان جمع آوری شد. جریان های رایگانتجدیدپذیر و تجدیدناپذیر به ترتیب ۷۷ / ۴۶ و ۸۷ / ۴۵ درصد از کل امرژی ورودی نظام های تولید گندم و جو را به خود اختصاصدادند بیشترین و کمترین مقدار شاخص ضریب تبدیل (Transformity) در نظام تولید گندم و جو به ترتیب (۵)۱۰ × ۲۲ / ۵ و(۵)۱۰ × ۷۶ / ۴ (ام ژول خورشیدی در گرم) بود. مقدار شاخص پایداری امرژی (ESI)؛ ۱۹/۵۱۲ و ۷۲۷ / ۱۸ محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

کمی سازی پایداری ، بار زیست محیطی ، ارزیابی امرژی ، نهاده های محیطی ، کشاورزی فشرده