امکان سنجی استفاده از آیکونولوژی جهت تفسیر آثار هنری آبستره

آیکونولوژی به عنوان یک رویکرد- روش در مطالعات هنر، جهت تفسیر آثاری با سابقه تاریخی دستمایه قرار گرفته و علیرغم ادعای کارکرد آن در باب تفسیر آثار هنری مدرن، هیچ گاه در تفسیر یک اثر هنری آبستره مورد استفاده قرار نگرفته است. هدف این مقاله امکان­سنجی استفاده از روش آیکونولوژی در تفسیر آثار تجسمی آبستره است و پرسش این پژوهش بدین قرار است که آیا روش آیکونولوژی که در پی شناخت معنا در مقابل فرم(صورت) است، در تفسیر آثار  هنری آبستره روشی کاربردی خواهد بود یا خیر. فرضیه این جستار این­چنین است که آیکونولوژی مبتنی بر معنای اثر بوده و این معنا در دنیای نسبی­گرای هنر آبستره خارج از دسترس و اساسا متکثر و نسبی است. بنابراین آیکونولوژی در باب آثار هنری آبستره کاربردی نخواهد بود. روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه­ای و روش تحقیق بکار برده شده در این پژوهش تحلیلی- تاریخی است. یافته­های تحقیق بدین قرار است که شناخت معنای واقعی یا ابتدایی در آثار آبستره نانگاره پرداز ممکن نیست و این بدان معناست که آیکونولوژی در همان گام اول متوقف می­شود. در آثار آبستره حامل تصویر هم، از پس صورت اثر نمی­توان به معنای واحدی رسید و هویتی که بازشناخته می­شود متکثر بوده و منطبق بر ماهیت اثر نیست.

کلیدواژه ها:

آیکونولوژی ، آیکونوگرافی ، هنر آبستره ، معنا ، نسبی گرایی